Takımı takım yapan en önemli unsurlardan bir tanesi zamandır. Tıpkı pilavın tam kıvamında pişmesi gibi takımların da yüksek ateşte, sonra kısık ateşte ve demlenmede geçecek ayrı ayrı zamanlara ihtiyacı vardır. Diğer yandan bırakın iki -koskoca- takımın birleşmesini, dışarıdan tek bir kişi transfer edildiğinde dahi bazen yeni bir takım kurmak gerekir. Katılan ya da ayrılan parçanın “özgül ağırlığına” göre artık yepyeni bir takımdan bahsetmek mümkündür, çünkü iç dinamikler değişmiştir…
İki takımın birleşme sürecinde her şeyden önce çerçevenin nasıl çizildiği kritik önem arz eder. Zira takımı oluşturan iki temel öğe de birleşmeden sonra deyim yerindeyse sallantıdadır: 1) Ortak amaç: Birleşmeden sonra büyük bir belirsizlik hakimdir çünkü herkes neye ve kime hizmet ettiği konusunda bir boşluğa düşer. 2) Kurallar: Birleşme sonrasında oluşan yeni bünyenin kuralları da belirsizdir çünkü eski takımlardan ne birinin ne de ötekinin kuralları aynen geçerlidir. Ortak amacı da kuralları da inşa etmek, yeni takımın çerçevesini çizmektir.
Ortak amacı oluşturmak, netleştirmek, anlatmak, yerleştirmek, bu amaç konusunda önce mutabakat, sonra da ortaklık hissi sağlamak başlı başına bir görevdir. Ben burada sadece sine qua non (olmazsa olmaz!) niteliğini, yani bu olmadan geri kalan her şeyin kifayetsiz kalacağını vurgulayarak bırakacağım ortak amaç konusunu… Gerçi kendimi tutamayıp şunu da ekleyeyim yeri gelmişken:
Ortak amaç, hakkında bir anda çok şey yapılması gereken değil, daha çok “her gün mutlaka biraz” üzerinde çalışılması gereken bir konudur.
O açıdan pratik bir rahatlığı var… Yani bugün ortak amacın ana cümlesini belirleyelim ve bugünden itibaren takım içindeki herkese bu cümleyi her sohbette söylemeye başlayalım. Yarın bu cümlenin arkasına bir de paragraf koyduğumuzda onu da örneğin yazılı olarak paylaşalım ve gene her sohbette tekrar edelim…
Takımın temelindeki ikinci öğe olan “kurallar” konusundaysa yaklaşım çok daha totaliter olmalı çünkü bu bir ya hep ya hiç kavgası.
Kuralları koymak ve yerleştirmek “hattı müdafaa yoktur, sathı müdafaa vardır…” anlayışıyla yürütülmesi gereken bir çalışma ve o satıh da bütün kurumdur (ve o çatı altında yaşanan her dakikadır!).
1 + 1 = 3
Yani birleşmenin gerçekleştiği ilk günden itibaren iletişimin nasıl kurulacağı, kararların nasıl alınacağını, kimin hangi konuda kimlerle görüşeceği, hiyerarşinin nasıl işleyeceği gibi günlük pratik hususlarda hep iki ihtimal vardır: Ya yönetim bunları önceden belirlemiş ve herkesin önüne koymuştur ya da her dakika yeni bir anlaşmazlık çıkacaktır! Bu kaosun zaten önyargılı ilişkileri daha da kötü, yani “kavgalı” hâle getireceği ve bir an önce kurulması gereken güven ilişkisini iyice zorlaştıracağını da bilmek gerekir…
“İki takımın birleşmesi aşamasında benim asıl vurgulamak istediğim husus, tanışma sürecinin nasıl yönetileceğidir.
Ancak tanışmaya gelmeden önce ortak amaç ve takım kuralları zorunlu basamaklar olduğundan yazıya onlarla başlamak şarttır; zira bu ikisi olmadan tanışmaya ve sonrasında birleşmeye harcanacak tüm zaman ve emek muhtemelen israf olacak…
Hakkettiği ilgi ve özeni gösterdiğimizdeyse takımımız bizi başarıya taşıyacak.
Comentários