Bir domino taşı oyunu gibidir şampiyonluk, sonradan videosunu seyrederken yüzlerce taşın büyük bir düzen içinde ve tek tek yıkıldığını hayranlıkla görürüz. Hatta sonunda bir resim ortaya çıkar: Konfetilerin uçuştuğu, kupanın kaldırıldığı bir başarı posteri. 😊
Oysa işin içinde olanlar bilir ki, o taşlardan bir tanesi bile tüm o muhteşem resmi mahvedebilir! Final Four yarı finalinde CSKA maçının son 20 saniyesi, play-off’ta durum 2-2 iken Real Madrid’e karşı atılan son bir üçlük, normal sezonu 3. bitirmeyi sağlayan tek bir galibiyet… Bu taşlardan bir tanesi bile Euroleague şampiyonluğuna engel olabilirdi.
Ama kimse ve hiçbir şey onları durduramadı, Anadolu Efes Avrupa Şampiyonu oldu! Nasıl mı? Takım çalışmasıyla…
∞ İki süper yıldız birlikte bu kadar uyumlu çalışmayı başarabildiği için: Shane Larkin ve Vasilije Micic.
∞ Takımın kaptanı -ve adeta sembolü- çok kısa bir süre aldığı hâlde duruşunu hiç bozmadığı, takımı için hem motive olmaya hem de motive etmeye -liderliğe- devam ettiği için: Doğuş Balbay.
∞ Takımın üç uzunu, sahada hangisi olursa olsun, kendi aralarında ayrıca bir takımmış gibi birbirlerine bağlı oldukları, molalarda aralarında konuştukları ve kenardan birbirleri için üzüldükleri ve sevindikleri için: Sertaç Şanlı, Bryant Dunston ve Tibor Pleiss.
∞ Skorer oyuncular olarak yaptıkları kariyere rağmen, finalde yalnızca ribaund ve savunmalarıyla rol alan, işin şanlı şöhretli değil görünmeyen tarafında olmayı sorun etmeyen, sertlikleri ve dirençleriyle takımlarını ayakta tuttukları için: Adrien Moerman ve James Anderson.
∞ Bu takımın -ve ligdeki her takımın- baş rol oyuncusu olabilecekken, yalnızca o maçta kendilerine düşen rolü yerine getirmekten gocunmayan, kendilerinden her beklendiğinde büyük bir güvenilirlikle devreye girerek takımı rahatlattıkları için: Krunoslav Simon, Chris Singleton ve Rodrigue Beaubois.
Evet hiçbir şey onları durduramadı, Anadolu Efes Avrupa Şampiyonu oldu! Nasıl mı? Ergin Ataman’ın Liderliğiyle…
∞ Eskisinden çok daha az bağırdığı, duruşuyla takımına ve oyuncularına olan güvenini sahaya yansıttığı için;
∞ Maçta 10 sayı geri düştükleri ve 4dk hiç sayı atamadıkları anda bile duruşunu hiç bozmadığı, aynı güveni sergilediği için;
∞ Çok kötü başlayan ve haftalarca kötü giden bir sezonda, tüm oyuncularını bir arada tutmayı başaran kararlılığı için;
∞ Yıldızlarının takımla ve birbirleriyle bağını kuran bire bir iletişim becerisi için.
∞ Rakip farkı kapatıp, maç sonuna eşitlikle girildiğinde dahi takımın paniğe kapılmasına izin vermeyip, doğru stratejiyi bulmayı başardığı için.
Evet, Anadolu Efes Avrupa Şampiyonu oldu! Nasıl mı? Tuncay Özilhan’ın Liderliğiyle…
∞ Bir girişimcilik örneği sergileyerek, hiçbir mecburiyeti yokken -eski adıyla- Efes Pilsen kulübünü kurduğu için.
∞ Bu kulüpte 35 yıllık bir devamlılık sağlayabildiği, sürdürülebilir bir düzen oluşturduğu için.
∞ Bu kulübü, çok iyi Coach’ların ve çok iyi oyuncuların sanatlarının zirvesine erişebilecekleri bir hâle getirdiği, kurumsal düzen örneği sunduğu için.
∞ Kulüp Başkanı sıfatıyla değil, kendisini takımın bir parçası gibi hisseden tevazuyla mümkün olan tüm maçları seyretmeye gittiği için.
Tüm emeği geçenleri canı yürekten kutluyorum. Bu toplumda en iyilerin ve en başarılıların olabileceğini bir kez daha gösterdiniz. Bizi mutlu ettiniz, ufkumuzu açtınız, geleceğe dair güvenimizi perçinlediniz.
Helâl olsun sana Anadolu Efes 😊
Comments